Artık eskisi kadar geç uyumuyorum Rıfkı. Saat gecenin biri bile benim hüzünlenmem için yeterli bi saat oluyor . Çok şeyin farkındayım sonra . Korkunç şeylerin. Bütün bu yaraların kaynağının, acı çektiğimi kimsenin görmediği yerin, içimdeki o büyümeyen çocuğun ama büyüyen yarasının. Hep çocukluktan gelen sevgi eksikliğinin ... Burasının adı , “anne bak” diye başlıyor ama aslında bütün problemimin babamla olduğunun.
Hayatındaki o koşulsuz sevgiyi babandan başkası veremiyormuş Rıfkı. Hangi erkekte ararsan ara , ister kendini yollara vur , ister Kaf dağının ardına var , istersen bütün aynaları kır , bütün sırlara eriş, bütün ellerin kan içinde kalsın kimse beni gerçekten sevmeyecekmiş. Hep koşullu olacakmış bütün seviler. Günün birinde çıkarları ters düşecek, günün birinde yorulacaklar , günün birinde gitmek için tetikte olacaklarmış.
“Neden bana aşk şarkısı yazan çıkmaz?” şarkısını duyup bir koltuk dibinde saatlerce ağlayacakmışım en çirkin şekilde aldatılıp. Bir evi yakacakmışım, üstelik her köşesinde her odasında ayrı ayrı ağladığım bi evi. Evlerden nefret edecekmişim yine sonra. Aklıma annemin evi terk ettiği gün , anneannemin evine dizdiği oyuncak bebeklerim gelecekmiş. Sonra da bütün oyuncakları toplayıp annemin saatlerce dırdırına maruz kalacakmışım. Şimdi bu hikaye aklıma gelince on iki yaşında gösterdiğim bu tepkiye hayran oldum ama bu başka bi yazının konusu Rıfkı.
Koşulsuz sevilmenin, üstelik yaralarını bilen birinin seni koşulsuz sevmesinin imkanı var mı Rıfkı? İnsan, sevgi ile yaşarsa ve adamım Tolstoy durmadan defaatle bunu tekrar ediyorsa , insanlar neden onun için çaba göstermez Rıfkı? Biz bir duru sözle gönül alana bir kuru dalla Çiçekle gelene gitti giden insanlarız Rıfkı, biliyoruz birbirimizi. Sevmek demişken , seni gerçekten koşulsuzca ve çok seviyorum Rıfkı; sevgiyi sık sık söylemek gerekir, unutulmasın.
Bir de böyle seven adamlar var bak mesela , bana yaşama enerjisi veriyor :
https://youtu.be/thEIKjKwCe4
Bana gelince , bana ne aşk şarkısı yazan ne de armağan eden var Rıfkı . İçimdeki şarkılar da hep bitti .
