Pippa ve diğer şeyler

(Bu yazı bir yerlerde yayınlanmadı. Beni yanıltmadınız.)

Benimki bir vefa borcu Pippa. Elimden gelse, hayatımda iz bırakan bütün kadınlara uzun, upuzun mektuplar yazardım. “Sizi anlıyorum.”  demek isterdim. Bazıları çıkıp “Anne olmadan anlayamazsın.”  diyecek olurdu. İşin kötüsü anlıyordum. Bir şeyleri anlamak için ille de dibine kadar yaşamak gerekmezdi. Başka şeyler doğurmuş olabilirdim. Bir anne kadar özveri göstermiş olabilirdim. Bugün sınıfta 25 tane çocuğun arasında, kendimi çok yetersiz hissedip, ağlamak istemiş olabilirdim. Sabah süslenmek, işe gitmek, çalışmak istemeyebilirdim. Ve dahası çok şeyler istemiş ve istememiş olabilirdim. İstemek önemliydi Pippa. Biliyorum.

Senin de istediğini biliyorum Pippa. İmkansızı başarmanın mümkünlüğünü gösterecektin halbuki. Ayakta alkışlayacaktık. Sevinecektik. İyi hissedecektik.  Gıpta edecektik uzaktan. Kocalarımıza hizmet etmek, iyi yuvalar kurmak için yetiştirildiğimiz bir zamanda, “beyaz gelinlik” in başka bir işlevinin olabileceğine düşünecektik. Ama, bizde beyaz gelinliğin üzerine kırmızı kurdela dolarlar Pippa. Sonra o kurdelayı boyunlarımıza, ellerimize ve dillerimize dolarlar. En çağdaş geçinenimiz bile onu takmayı marifet bilir. Hatta kadınları sırf bu yüzden keskin bir ayrımla ikiye bile ayırabiliriz. Yadırgamayız bunu yaparken, olağanlaştırırız. Ardından, o kırmızı kurdelayı kocalarına nimetmiş gibi saklayan annelerimizin gelinlikleri, kocaman sandıklarda annelerimizle beraber çürüyüp gider. Sandık lekesi olur, hiç çıkmayacak cinsten. İşte o sandık lekesi sadece gelinliklere değil; uslarımıza da işlemiştir: Bekaret adı altında, namus adı altında, yani iki bacağımızın tam arasında...

Biz  o kadar kirli gelinlikler giyiyoruz ki Pippa. Bunu yapmayı da o kadar çok istiyoruz ki... Tecavüzün en büyük semptomlarından biriymiş yıkanmak. Benim hep yıkanan bir arkadaşım vardı. Sabunlanmaktan derileri dökülürdü. Sonra bir gün ona “Kendine gel, çok temizsin!” diye bağırmıştım. O zaman söylemişti tecavüze uğradığını. Sonra ben de saatlerce banyoda kalmıştım.  Kendimi kokuşmuş hissediyordum çünkü. Biz senin gelinliğine o kadar çok, kir, pis, kan bulaştırdık ki Pippa. Ne kadar yıkasak, ne kadar arındırmaya çalışsak olmayacak. Hepimiz bir ucundan tutup temizlemek için uğraşsak,  yıllarımızı yıllarımızı alacak.

Şimdi yolun ta en başında dediğin  "Beraberimizde yolculuk boyunca üzerinde birikecek tüm kirlerle birlikte götüreceğimiz tek elbise beyaz gelinlik olacak.”  cümlen o kadar çok kanatıyor ki...

Biz burada mütemadi “kanıyoruz” Pippa.

Biz burada her gün tecavüze uğruyoruz.

Biz burada her gün beyaz gelinlik düşlerimizi kutsallaştırıyoz.

Gelinliğin, gelinliğimizdir.

Dünya Kadınlar Günün kutlu olsun.