Hande Hanımın yalnızlı yaldızlı yanlışları

Beni yanlış anla, hatta yalnız anla. Bak, bu iki sözcük hep yazımı karıştıralanlar listesinin başındadır. Hak veririm sapına kadar karıştırılmasına; çünkü yalnızlık başlı başına yanlış bir iştir!

Çok acı çektim demeyeceğim ben, kimsenin bana acımaması gerektiğini çoktan öğrendim. Hayatı şen kahkahalarla karşılayınca feminist teorilerin bile içi dolabiliyor. Hem erkekler bazen çok kötü . Belden aşağı vurmakta, kabuk kanatmakta, acıları deşmekte üstlerine yok. Sen  onlardan değilsin tabi. Ben seni çok doğru anladım. İyisin sen, hoşsohbetsin. Hem sesin güzel! Ben hep olmadık seslerin, görüntülerin, 19. yy’dan kalma yazarların peşinden koştum. Sana hepsinin kokusu sinmiş. E biraz da denizin. Yaralarına tuz niyetine deniz basan insanlar  iyi terbiye olur bilirim.

Çünkü herkes kendine yakın olanı en iyi bilir. O kadar yakınsın ki bana. Yamacımda olmana  gerek yok. Bazen kahve kokusu, kahvenin kendinden çok daha güzeldir. Sesini duymak yetecek, üç beş satır ve söylenmiş söz de bana yetiyor.

Beni yanlış anla, hatta yalnız anla. Çünkü çok yanlış ve çok yalnızım.